Mijn exposities in Galerie Paterswolde en Galerie de Overtuin zijn voorbij. Alle voorbereidingen waren niet voor niets. Ik heb 3 kleine schilderijen verkocht. Een opdracht voor een mini portretje heb ik reeds afgeleverd en veel kunstkaarten verkocht.
Als ik mijn werk niet zichtbaar maak verkoop ik niks. Tijdens deze coronacrisis hoor ik acteurs en artiesten klagen dat ze nauwelijks publiek hebben, dus dat het optreden doelloos voelt. Dat begrijp ik heel goed, want voor beeldend kunstenaars geldt ongeveer hetzelfde. Als een schilderij klaar is staat het nog twee weken op de ezel om te laten drogen en om steeds tegen jezelf te kunnen zeggen dat het zo lekker is gelukt. En wat dan? Je kunt ‘m natuurlijk naar de zolder brengen. Dan weet je zeker dat er niets mee gebeurd. Als je door de jaren heen een behoorlijke ontwikkeling hebt doorgemaakt is je werk vast de moeite waard om er anderen blij mee te maken. En dat kan goed lukken. Je moet er wel wat voor over hebben en veel aandacht en tijd aan geven. Ik zit inmiddels meer tijd achter de computer dan aan de ezel.

---

Tijdens de open dagen had ik veel bezoekers en moesten ze soms buiten wachten omdat er niet teveel mensen tegelijk naar binnen mochten. Warnsveld is een creatieve gemeente. Onder de bezoekers waren kritische collega kunstenaars, een dichteres die één van haar gedichten declameerde en een aria zong. En een pianiste die een symphonie van Beethoven speelde op de piano die in de galerie staat. De piano moest wel nodig gestemd worden. De zangeres wordt door haar stadsgenoten "De nachtegaal van Zutphen' genoemd. Ze bleef alleen iets te lang plakken, nou ja. Tot nu toe heb ik drie kleine schilderijtjes verkocht, veel sets kunstkaarten en een opdracht voor een mini-portretje. Als je op een expositie kunt rekenen op voldoende bezoekers is het wel heel leuk om zelf ook aanwezig te zijn. Galerie De Overtuin is een sfeervolle historische boerderij in de dorpskern van het stokoude dorp Warnsveld bij Zutpen. Je kan nog komen kijken op 18 oktober. Er hangen nog 30 van de 33 schilderijen.

---

Het was een bewerkelijk onderwerp. Door de grote contrasten tussen hele donkere partijen en de partijen die het zonlicht vangen is het een krachtig schilderij geworden. Interessant is ook de man in de deur, die opgebouwd is uit middentonen en daardoor naar achteren wijkt. Lekker karakteristiek is de man in 't wit links. Hij is één en al onverschilligheid en passiviteit. Ik ben zelf wel blij met het resultaat. Als je commentaar hebt en hoe het nog beter kan..., dan hoor ik het graag. Café illuminé, 100 x 80 cm. olieverf op linnen. Nu nog een lijst.

---