ZELFKRITIEK IS GEEN REM MAAR EEN MOTOR

ZELFKRITIEK IS GEEN REM MAAR EEN MOTOR

Een schilder wil steeds blij zijn met zijn eigen werk. Als je een creatieve prestatie hebt geleverd wil je een gelukzalig gevoel bereiken. En dat is meteen het verslavende element en dat geeft je energie. Weinig dingen geven zo’n goed gevoel als het perfecte resultaat van je eigen creatieve proces.
Maar er is nog een belangrijkere motor achter je werk. Namelijk deze. Als je eerlijk bent luister je ook naar dat stemmetje in jezelf dat zegt: “En toch mankeert er nog een hoop aan. Kijk maar eens kritisch.” Omdat je het beste uit jezelf wilt halen en progressie in je ontwikkeling nastreeft (kwaliteit dus), moet je steeds behoorlijk wat zelfkritiek hebben. Durf je eigen werk af te keuren.

Van alles wat ik teken of schilder bereikt maar een klein gedeelte het gewenste niveau. Alleen de toppertjes geven mij dat gelukzalige gevoel van tevredenheid. De toppers hang ik in mijn atelier, gaan naar een galerie, zet ik op social media en op mijn website. Alleen die komen dan ook in aanmerking voor verkoop.
Laatst was ik een week op Terschelling om onder andere enkele plein air landschappen te schilderen, maar het zat allemaal niet mee. Ik kan wel de schuld aan het weer geven maar ik bakte er gewoon niets van. Ik heb alleen een paar leuke tekeningen gemaakt. En zo gaat het vaker. Van de 20 plein air schilderijen overleven er misschien 10. Van die 10 wordt er slechts 1 uitgeëvolueerd naar een groot schilderij. BERKEN VAN MOSSEL is er misschien zo één. Olieverf/marouflé, 40 x 30 cm.